Hello, Phoenix!

Hallo iedereen,

Ietwat minder enthousiast in het schrijven de laatste dagen, maar wat hier allemaal meegemaakt wordt, daar kan een trilogie over geschreven worden! Iedere dag weer zit vol enorm gave indrukken en nieuwe ervaringen. Afgelopen weekend zijn we de hele tijd met de groep in de weer geweest en hebben voor het eerst Flagstaff verlaten.

Vrijdagavond ben ik zelf op ontdekkingstocht gegaan binnen downtown Flagstaff: ik wilde de route 66 nog een keer goed zien en hem dus ook op de foto zetten. Ook rondlopen door zo’n klein Amerikaans stadje is erg sfeervol. Na een rustig momentje in m’n eentje was het weer tijd om terug te keren naar het kippenhok: een lekkere zelfbereidde maaltijd met totaal 11 meiden. Tijdens het koken (o.a. Hungry Jack mashed potatoes) konden we naar de opening van de Olympic Games in London kijken: prachtig... Ik heb niet alles meegekregen maar jullie zullen vast een entertainende avond hebben gehad hiermee ;). Na het eten zijn we aan de praat geraakt met een Amerikaan, wat niet abnormaal is. Mensen zijn enorm vriendelijk en behulpzaam hier. Na gezellig wat gekletst te hebben over zijn leven, ons leven en reizen was het tijd om op één oor te gaan: zaterdag vertrok de bus om 8u alweer richting de Grand Canyon...

Vol goede moed was de groep om stipt 8u compleet voor Galbadon Hall (onze dorms). Iedereen was enorm zomers gekleed, het was tenslotte de Grand Canyon waar we heen gingen... Onderweg stopten we bij het Imax theater, waar we een indrukwekkende film hebben gekeken over de geschiedenis van de Grand Canyon. Op zo’n groot scherm is het een levensechte ervaring en mooi om meegemaakt te hebben voordat we werkelijk aan het randje van de Canyon gingen staan. Ietwat later arriveerden we in Grand Canyon Village, omgeven door bomen. Zo rijd je het ene moment nog met de bus door de bossen, wanneer je opens een glimps opvangt van de Canyon. Prachtig. We hebben uiteindelijk de Bright Angel Trail afgelopen, 2.5 km naar beneden en daarna weer naar boven. Gelukkig hadden we bovenin de Canyon mooie foto’s gemaakt, namelijk zodra we naar beneden gingen hiken begon het te plenzen. En dit hield niet op tot we weer boven waren. Zoiets is toch niet wat iedereen zich ervan voorstelt, de Grand Canyon met regen meemaken. Al met al hebben we veel lol gehad en was het bovendien ook apart om de regenval op het hiking pad te zien.
Na dit avontuur hebben we nog een paar view points meegenomen onderweg, zoals het Navajo gebied (waar de indianen, “Native Americans” vandaan komen). Eenmaal terug op de campus was het alweer 7 uur in de avond, waarop een BBQ volgde. Deze was helaas binnen aangezien het de hele dag had geregend. Toch hebben we allemaal een keer een verse Amerikaanse burger gegeten en was het toegestaan om met zijn allen een biertje te drinken, ook al is bijna de helft van het gezelschap onder de 21. Deze avond hebben we ook afscheid genomen van NAU’s docent Paul Wiener: hij ging op uitwisseling met de NHTV, dus dit keer vliegt hij naar Nederland. Na de BBQ met heerlijke watermeloen en cheesecake als toetje sliepen we als een roos voor de volgende dag: de vroege verhuizing en onze trip naar Sedona.

Om stipt 8u weer was alle baggage ingeladen voor onze reis naar de volgende bestemming waar we dit keer langer blijven plakken: Tempe (Phoenix). Maar ondertussen komen we natuurlijk interessante bestemmingen tegen die we mee hebben gepikt. Zo zijn we in de ochtend naar Slide Rock Park geweest, bestaande uit slipperige rotsen waar een riviertje overheen loopt. Het is dus een soort van waterglijbaan, waar ook met opzet een attractie van gemaakt is. Met 2 anderen van de groep heb ik me eraan gewaagd: heerlijk water, maar wel scherpe rotsen.
Aan het eind van de ochtend kwamen we aan in Sedona, een oude hippie-plaats met een goede vibe. Het wild west komt hier helemaal terug: de inwoners dragen een mes of een geweer bij zich om zich te verdedigen. Zo ook onze jeep tour gids, Gina. 47 jaar oud, maar enorm jong van geest. Ze reed de enige jeep die niet automatisch was, erg stoer. Ook was ze erg tevreden met het werk wat ze doet en dat kwam over tijdens de trip. Ze heeft ons veel informatie gegeven over de omgeving van Sedona en we hebben enorme lol gehad op die hobbelige weg door de bossen, naar boven waar zich het uitzichtpunt bevond. Een paar uur verder werd onze reis naar Tempe voortgezet, wat niet zo voorspoedig liep als gewend. We hebben 3 keer stilgestaan met de bus omdat de koelvloeistof op was. De eerste keer dat we stilstonden dacht de buschauffeur dat het systeem lek was, wat uiteindelijk niet het geval was. De buschauffeur ging dus naar het eerstvolgende tankstation, die natuurlijk in Amerika niet om de hoek ligt. Anderhalf uur verder was de vloeistof aangevuld en waren we klaar om verder te rijden. Althans, dat dachten we. Amper 1 kilometer verder stonden we weer stil. Weer de koelvloeistof op. De buschauffeur is dus weer bij onze begeleidende docent in de auto gestapt en dit keer hadden ze de koelvloeistof beter ingeslagen. Hierna verliep de rit aardig soepel, al hebben we nog 1 keer midden op de weg stilgestaan in een onweerstorm. Gelukkig was de busschauffeur snel terug en konden we weer doorrijden. Zo kwamen we ook laat op de avond aan in Tempe, helemaal gesloopt van de reis. Gelukkig was de Nederlandse medewerker van het motel zo sympathiek om het zwembad iets langer open te houden als gewoonlijk, en hebben we nog even kunnen zwemmen en in het bubbelbad kunnen hangen. In dit motel heb ik een queensize bed, in Amerikaanse maat: het is namelijk even groot als mijn bed thuis.

Ik ga nu weer gebruik maken van mijn bed, morgen is het namelijk weer vroeg dag voor de universiteit. Het programma is vandaag begonnen en we hebben als projectgroepje onze eerste presentatie mogen geven. De lessen zijn erg interactief en interessant, al is onze docent af en toe wat langdradig. Hier kom ik later op terug: genoeg geschreven voor nu denk ik zo!

Een hele fijne tijd daar in Nederland toegewenst en whatsapp’ze en skype’ze, ik heb namelijk ook weer prima internet in dit motel!

Groetjes